Het zelfde met Kakkerlakken. Smerig. Zo groot! Wel 4 cm. Ze komen bijna avondlijks in mijn slaapkamer. Echt eng. En ze zijn zo verschrikkelijk snel. Gelukkig heb ik mijn didgeridoo. Dan kan ik ze op redelijk veilige afstand weg jagen. Maar je krijgt ze niet gemakkelijk weg. Het zijn verbazend slimme beesten. Ze houden je echt in de gaten. Maar doodtrappen schijnt niet slim te zijn. Deze beesten dragen namelijk larven onder hun vleugels. Als je ze dus dood trapt, raken deze hele kleine eitjes door de kamer verspreid en voor je het weet zit het hele huis vol. Tenminste, dat heb ik me laten vertellen. Ik hoorde dat je ze ook kon verbranden. Maar ja, dat is dan weer heel erg gevaarlijk.

Dan heb je ook nog de vreselijk veel verschillende mieren. De rode mier, de groene mier en de gewone mier. En die laatste vind je dan weer in verschillende groottes. Hele irritante kleintjes, die je als je ergens iets zoets hebt geknoeid overal verspreid tegen komt. Het krioelt ervan.

De groene mieren zijn best wel groot, ze kunnen denk ik pijnlijk bijten, maar gelukkig zijn ze niet al te agressief. Alleen hun nest verdedigen ze met hart en nieren. Dat heb ik een aantal keren gezien. Er hangt een nest boven de trap. Gemaakt van bladeren. Als je ze met een vinger een beetje uitdaagt zit het hele nest binnen de kortste keren vol met mieren om je te verjagen.

Dan nog de rode mier. Deze zijn vreselijk irritant. Net als zwarte mieren hebben ze dus hun nest onder de grond. Als je dus per ongeluk een keer op een verkeerde plek staat, zit je dus binnen de kortste keren onder de mieren en ze bijten verschikkelijk. Ik kan er over mee praten, want het is me dus een keer gebeurd toen ik 's avonds de was aan het ophangen was. Eerst voelde ik een klein prikkend steekje in mijn voet. Ik dacht dat het niets was, tot ik in de kortste keren het zelfde voelde aan mijn andere voet en het werd erger en erger. Ik voelde nattigheid, maar het was te donker om iets te kunnen zien. Ik rende dus als een gek naar een verlichte plek en ja hoor heel mijn voeten zaten vol met rode miertjes. Ik schudde en sloeg ze zoveel mogelijk van me af, maar dat ging niet goed, want ik had mijn sandalen aan. Dan maar zo vlug mogelijk uittrekken. Ben ik ook nog in mijn hand gebeten natuurlijk. Gelukkig was het leed vlug geleden. Het bleef nog nabijten en branden ongeveer zo'n 15 minuten. Gelukkig werden het geen bultjes die je nog 3 dagen naderhand zou voelen. Maar goed, dit was in ieder geval een teken dat ik in het vervolg goed moet uitkijken waar ik sta.

Goed, ik geloof dat ik het daar maar weer bij laat.

xxx Ceetje!